Dictionary of Greek. 2013.
δηκτικότητα — η η ιδιότητα του να είναι κανείς δηκτικός, αυτού δηλαδή που ερεθίζει και προσβάλλει: Η δηκτικότητα των λόγων του προκάλεσε την άμεση αντίδραση όλων των παρευρισκόμενων … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
στρυφνότητα — η / στρυφνότης, ητος, ΝΜΑ [στρυφνός] η ιδιότητα τού στρυφνού, δριμεία, στυφή γεύση νεοελλ. 1. μτφ. α) (για πρόσ.) δυστροπία, παραξενιά, αναποδιά β) (για λεκτικό ύφος) το να είναι στρυφνό, ακατανόητο αρχ. 1. αυστηρότητα τού τρόπου ζωής 2.φρ.… … Dictionary of Greek
δακνηρός — δακνηρός, ά, όν (Α) 1. ο δηκτικός 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ δακνηρόν η δηκτικότητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < δάκνω (πρβλ. οδυνηρός). Το επίθετο χρησιμοποιείται με μεταφορική σημασία και προσδιορίζει ό,τι προκαλεί ψυχικό πόνο, οδύνη] … Dictionary of Greek
δηκτικός — ή, ό (AM δηκτικός, ή, όν) [δήκτης] 1. όποιος έχει την ιδιότητα να δαγκώνει, ο δαγκανιάρης 2. αυτός που προκαλεί οδύνη, που πληγώνει (α. «δηκτικά λόγια» β. «ἀστεῑον δὴ κἀκεῑνο αὐτοῡ καὶ δηκτικὸν ἅμα») νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο δηκτικός γένος… … Dictionary of Greek
δριμύτητα — η (AM δριμύτης) 1. οξύτητα γευστικών ουσιών 2. ορμητικότητα, σφοδρότητα 3. (για λόγο) δηκτικότητα, καυστικότητα μσν. ένταση αρχ. 1. δολιότητα, πανουργία 2. ευφυΐα, οξύνοια 3. βλοσυρότητα, αυστηρότητα 4. (ρητ.) η χρησιμοποίηση εντυπωσιακών,… … Dictionary of Greek
ιουβενάλειος — ο, θηλ. και α αυτός που μοιάζει με τις σάτιρες τού Ρωμαίου ποιητή Ιουβενάλη ως προς τη δηκτικότητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < Λατ. κύριο όν. Ιουβενάλης. Η λ. μαρτυρείται από το 1869 στον Σπύρο Ν. Βασιλειάδη] … Dictionary of Greek
καρφί — Μεταλλικό, κυρίως, στοιχείο, αιχμηρό ή μη, που χρησιμοποιείται για τη σύνδεση τεμαχίων. Αποτελείται από την κεφαλή και το στέλεχος. Ανάλογα με τη χρήση για την οποία προορίζεται, ποικίλλουν η διατομή του στελέχους, το μήκος του και το σχήμα της… … Dictionary of Greek
καυστικός — ή, ό (ΑΜ καυστικός, ή, όν, Α και καυτικός, ή, όν) [καυστός] 1. αυτός που έχει τη δύναμη ή την ιδιότητα να καίει, υπερβολικά θερμός, καυτερός («τὸ καυστὸν οὐ καίεται... ἄνευ τοῡ καυστικοῡ», Αριστοτ.) 2. αυτός που η επαφή του με ένα μέρος τού… … Dictionary of Greek
καυστικότητα — η 1. η ιδιότητα τού καυστικού, η ιδιότητα που έχει κάτι να προκαλεί κάψιμο 2. μτφ. δριμύ ύφος, οξύτητα, δηκτικότητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < καυστικός. Η λ., στον λόγιο τ. καυστικότης, μαρτυρείται από το 1807 στον Θεοδόσιο Μ. Ηλιάδη] … Dictionary of Greek
παροιμία — Απόφθεγμα σύντομο και συχνά πνευματώδες, με αρχαία παράδοση και μεγάλη διάδοση, το οποίο, με μορφή καμιά φορά μεταφορική, εκφράζει μια ηθική παραίνεση ή μια σκέψη ή έναν κανόνα, καταστάλαγμα όλα της πείρας. Η συντομία, η δηκτικότητα, ο… … Dictionary of Greek
